Moniko i Adamie, jestem z Wami w tym czasie, kiedy musicie godzić się z brakiem Ojca. Nie znałam go, ale poznanie Was w Calgary, w Waszym tak gościnnym i przyjaznym domu powiedziało mi wiele o Twoim Ojcu, Moniko. Jakim wspaniałym był człowiekiem, opiekuńczym i dobrym. Jak wierzył, że nam pokażecie piękno okolic Calgary i że nie będzie to dla Was trudne. Wychował Ciebie, Moniko na nadzwyczajną, kochaną dziewczynę, a teraz żonę i matkę. Wiem od Marii, jak Ojciec układał plan co powinnyśmy zobaczyć, a Wy mimo ważnych zajęć poświęcaliście całe dnie dla nas, to rodzinne, Współczuję Waszej Mamie i Wam, ale w tym smutku stale myślcie: "Nasz Ojciec jest wspaniały".
